Yarın yolculuk vakti. Uzun zaman oldu. özlemeyeli de uzun zaman oldu aslında. Keşke tren yolcuğu yapsaydım dönüşümü böyle ayarlamalıyım tren yolculuğu yapmayı da özledim.
Üzerimde ki o koruyucu sıcak kalkandan sürekli şikayet ederken aslında beni ne kadar koruduğuğunu şimdi farkediyorum. Hep kaybettikten sonra mı kıymetini anlamak zorundayız sanki.
Yeterince dikkatli bakmıyor muyuz yoksa ? Sorumluluk alma vakti geldi de geçiyor çocuk. Başkalarına karşı mahçup olursun, belki iki gün sonra unutursun geçer ya kendi hayatın için kendine karşı mahçup olursan bunu unutabilir misin. Kendine bile bile bahaneler uydurabilir misin? Kendine yalan söyleyebilir misin? Kendimi kandırabilecek kadar aptal değilim. Beynim benden daha akıllı:)
Korkma çocuk , korkma yarın varya herşey biraz daha iyi olacak. İnanmak zorunda olduğun için değil sadece olacak ve sende göreceksin. Bahane uydurmana gerek kalmayacak daha fazla , çünkü unutmayacaksın ben hatırlatırım çocuk merak etme.
Kafamı karıştırdın çocuk. zeki, komik, aceleci, bazen sabırlı bazen ne yapacağı kestirilemeyen bazen sıradışı bazen se çok sıradan , belki çok normal. belki biri belki hiç biri sebep .
Başparmağımın her sene kışın aynı yerden aynı şekilde soğuktan yarılması üzerine hep aynı acıyı çekiyorum. hep aynı yerde çıkan sivilcemi hep aynı şekilde sıkıyorum belki de artık onu rahat bırakmalıyım ve bir kerede böyle denemeliyim.
"kafan karışıksa yan yan yürürsün, yüreğin karışıksa sadece içine dönersin" demişti bir dost bana.
bu yazı böylece hiç bir yere bağlanmadan biter bence o yüzden ileri görüşlü olup daha fazla çorba yapmadan bitirmek.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder