25 Ocak 2016 Pazartesi

Lucky

(Kaynak:  thegiftsoflife)
 Bugün bir şey okudum şu duvar yazılarından birisi, şöyle diyordu "90'larda zalimler biraz racon bilirdi" .Bir eskici olarak ben bile bu kadarını düşünmemiştim ama belkide haklı diye düşündüm. Şimdi ki dizilerde  bile öyle değil mi kötüler çok kötü tam bir şeytan 'pure evil', iyiler saflıktan geberecek. Gerçeklikten uzak bu şaklabanlıklar hayatlarımıza da yansıyor sanki. Kötülerin sınırları kalmadı. İyiler iyi mi aptal mı anlamak çok zor. Oysa en kötü sandığımız Darth Vader'ın içinde ki Anakin hep orada bir yerde değil miydi? Güce dengeyi de aynı adam getirmemiş miydi? Kötülük dediğimiz şeyi yapmamıza sebep olan şey de insani özelliklerimizden kaynaklanmıyor muydu?  
Neyse eskilerin kötülerini bile gözleye duralım. Ben bu soruları şimdilik bir kenara bırakıp bugün sahip olduklarımızı şöyle bir düşüneceğim. Ve gelecek için biraz hayal kuracağım ve bu hayalleri kurarken eskilerden çooook ça yardım alacağım.


I'm lucky I'm in love with my best friend
Lucky to have been where I have been
Lucky to be coming home again

Fon Müzik: Lucky - Jason Mraz

24 Ocak 2016 Pazar

Unexpected One







Ben ve benim gibi bir çok İstanbul sakini beyaz yakalı, bulabildiği her zaman aralığını görmediği yerleri görmek, yeni yerler keşfetmek için harcıyor. Fakat sorun şu ki rutin ve yoğun hayatlarımıza bir renk getirmeye çalışırken, tatillerimiz de o kadar klişe hale gelir oldu ki insan farklı bir şey yaptığına inanmakta zorluk çekiyor çoğu zaman. Çünkü bir beyaz yakalı yazları, Kaş'a, Ölü Deniz'e yada Alaçatı'ya gider. Kışları fırsat bulduğu tatilleri birleştirerek yurt dışı kaçamakları yapar. Güzel bir kaç fotoğraf çekilip instagram'da paylaşır. Paylaşılan fotoğrafları gören arkadaşları bu durumdan geri kalmayarak, arkadaşının paylaştığı yerlere gider ve nedense gidilen özel, ilginç yerler birden İstanbul'un bir köşesi haline gelir.
İşte bu yüzden genelde gideceğim yerlere sezon olarak tabir edilen vıcık vıcık kalabalık zamanlarında gitmektense daha sakin zamanlarında gitmeyi tercih ederim. Ve genelde işe yarar. Çünkü kalabalığın içinde yok olan bütün ayrıntıları görme şansın olur.
Bir hafta önce Kapadokya'yı ziyaret ettik. Çocukken Kapadokya'ya yapılan hiç bir okul gezisine gidememiş olduğumdan, ilk kez göreceğim bütün o yerler için biraz heyecanlıydım :) Ve heyecanım hiçte boşa çıkmadı çok keyifli çok güzel bir seyahatti.
İşte bu seyahat esnasında denk geldiğimiz güzel restoran " Ziggy's shoppe & cafe ". Çok güzel dekore edilmiş olmasının yanında, bulunduğu taş binanın verdiği çok otantik bir havası vardı. İçeride ki dekor malzemeleri bölgenin kültüründen izler taşıyordu. Ve bütün bu Anadolu motifleri ve izlerinin yanında, çalan caz müzik o kadar güzeldi ki hiç de yabancı değillerdi birbirine. Tam bütün gibiydi.
Ayrıca yemeklerimizi de çok beğendik ama ben en çok yemek öncesi getirdikleri atıştırmalık mezeye bayıldım. Ne olduğunu tam anlayamadım, çıkarken de sormayı unuttum, belki de çok basit bir şeydi ama tadı damağımda kaldı. Bu arada cafe Ürgüp,de. Yolunuz düşerse bence bir uğrayın derim.



3 Ocak 2016 Pazar

Happy New Year


We had a cold snowy christmas as it's supposed to be and it was also cozy and cheerful since we were with some of our good friends who always warm us even in the coldest day of the winter with their company. I always appreciate existence of  friends and family members in special days or holidays since i had lots of new year's eves or holidays which there were only me and my mom. I always felt a little bit sour those times in the past and it made me wish to have a very big family in the future. I hardly say we are the biggest family but at least I have a tiny little sister so we are four now. Better then three right? However I also made lots of good friends who make me feel like they are my family in particular times. It sounds like I'm making a very sentimental speech here but seriously sometimes you have to realise what you have. And I'm certainly aware of what I have and I'm glad to have them.
Now it's time to think about what i want to do with my life. It's not a HR question, it's the question i should have ask myself years ago. Now it's not late but before being late and missing the train i should find  the answer and do what i should do. There is no help to think over the daily craps and all the silly things. So I wish to have enough courage to follow my dreams this year and I wish the same for all others. Let's be brave and make our paths to get the Emerald City of ours.