bazılarımız olduğundan güçlü görünmek zorunda dır.hatalar yaparız bazen, doğru olan la yapmak istediğimizin arasında kaldığımız için yüzümüz gülümsemeyi unutur. kırıcı ve sert oluruz. belki doğru olandır olması gerekendir ama nedense içimiz bir türlü rahat etmez.
artık neden öyle olmuştu diye sormayı bırakıyorum. ne zaman böyle oldu neden böyle oldu, neden bunları yaptın  sorularını sormayı bırakıp sadece bundan sonra ne yapacağım bu gün ne yapacağım diye sormaya çalışıyorum.
yapmak istemediklerim artık korkutmuyor eskisi kadar. sürekli bırakıp çekip gitmek istediğim şey ne orasıydı ne burası ben hep kendimden kaçmak istedim ama nereye gidersem gideyim kafamı değiştirmediğim müddetçe istediğim özgürlüğe kavuşamayacaktım. aradığım özgürlük uzakta bir yerde değildi burdaydı benim içimdeydi. her zaman öyleydi halen öyle.
kimim ben neyim, ne istiyorum.
bütün bu yaşadıklarımın ardından küllerinden doğan bir anka kuşu gibi olabilecekmiyim. süzülüp göz yaşlarımı yaraların üzerine akıtabilecek miyim. hem kendi hem de başkalarının yaralarını iyileştirebilecek miyim.
ne istiyorum ben .
onun yada bunun ne istediğini unut.
ne istiyorum ben.
ne yapman gerektiğini bir anlığına unut.
ben ne isytiyorum.
hatırla tekrardan unuttuğunu.
bul kaybettiklerini.
bulamıyorsan kaybolma çıkmazlarda.
yeniden yarat.
yeniden yaratabilirsin.
ve söyle ben ne istiyorum.
ben sadece benim. ben bir anne değilim ki kendimi çocuklarıma adayayım ve isteklerimi unutayım ben bir hükümdar değilim ki kendimi halkıma adayayım ben sadece benim o zaman daha basit olmalı.
ben ne istiyorum.