Black Bird

Cocukken ne kolaydi kavga etmek, bazen sadece arkadasini kollamak icin bile yaka paca birilerine dalabilirdin. Sonra o kavga ettigin adamla da tekrar oynardin hatta. Simdi ise buyuduk artik herseyi enine boyuna dusunmek birak birine yaka paca dalmayi, agzimizdan cikan herhangi bir soze bile dikkat etmek zorundayiz. Cunku  biz buyuduk, egolarimizda nefretlerimizde buyudu. Artik hic birseyi hos goremiyor hic bir seye tahammul edemiyoruz.

Coktan nefret ve ayrimcilik tohumlari atildi ve o tohumlar kacinci meyvesini verdi. Ne desek bos gibi hissediyorum. Insanlarin gozlerini nefret burumus. Insanlar o kadar nefret dolular ki aslinda savunduklari ozgurluklerine kavusmak ugruna baskalarini cignemeye baska insanlarin haklirini gormezden gelmeye hazirlar. Ve bir gram pismanlik duymadan bunu yapiyorlar.
Ve ben genede tek tek bu davranislari sergileyen insanlara kizamiyorum, onlarin boyle olmasina sebep olan sartlari saglayan, besleyen guclere ve kisilere kiziyorum. Cunku  kendi rahatlari, rantlari icin oturduklari yerden kukla gibi insanlari oynatan, canlar alan katiller asil onlar.