Gecenlerde Bomonti'de bit pazarina gittim. Aslinda oraya bit pazari demek yanlis olur bildigimiz antika pazari. Orasi ile ilgili anilarimi daha sonra ayrintili olarak anlatacagim. Cunku yaklasik 4 saat gecirdim orada:) Bu postu ayrica yazmak istedim cunku bu post bit pazarindan ziyade Nazik hanim ile ilgili. Yaninda ki tezgahtan alisveris yapip ayrildiktan sonra arkamdan gelip beni bulup, bana eski bir kutu hediye eden, beni kizina benzettigi icin bana huzunlu gozlerle bakan bana kizini anlatan ve bana guzel dileklerini dileyen Nazik hanim.
Sevdim ben Nazik hanimi. Insan birini tanimadan severmi ki. Evet ben sevdim. Belki huzunlu diye sevdim. Belki adi gibi nazik diye sevdim. Belki de hicbiri sebep degil. Belki de once o beni sevdi. Sonra o sevgi banada gecti.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder