Mutlu olmasi cok kolay bir insanin mutsuzluk icinde
cakili kalmasi garip. Insanlarin nasil hayatlarindan vazgecebildigini anlamiyoruz ya hani,
soyliyim anlamayacak bir sey yok, caresizce mutsuzlar, sonsuz bir dongunun icinde kendi kendine. O su bu degil, kim ne yaparsa ne derse desin gene kendine donuyor hersey. Sen kendine yardim edemezsen baska kimse edemiyor zaten.
Kizginlik yerini hissizlige birakiyor, sadece asagi inip bana aval aval bakacak insanlara aldirmadan cimenlere uzanmak ve orada oylece gokyuzunu izlemek istiyorum.
Sonra belki biraz toprakla oynarim eski gunlerde ki gibi ayaklarim topraga deger. Belki bu dogallik yasadigina inandirir insani.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder